çatmaq — 1. f. 1. Bir istiqamətdə gedərək nəzərdə tutulan yerə yetişmək; varmaq. Atlılar hələ dolamaları enməmiş, Məmməd bəylə Kiçikbəyim çaya çatmışdılar. Ç.. <Qərənfil xala> poçta çatdı, sovqat yeşiyinin üstünü yazdırdı. Ə. Vəl.. // Eyni mənada… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keçmək — 1. f. 1. Hərəkət edərək, yeriyərək, addımlayaraq irəliləmək, yer dəyişmək, ötüb getmək. Yolla keçmək. Səki ilə keçərkən yoldaşımı gördüm. – Küçə ilə bir hambal, bir tay dalınca keçir. C. M.. <Kərim xan> Tehranın sakitləşməyə başlayan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
axır — is. 1. Son, nəhayət; bir şeyin son nöqtəsi, qurtaracağı. Yolun axırı. İşin axırı. Qışın axırı. İclasın axırı. Mahnının axırı. İlin axırına az qalır. Şəhərin axırında yaşayıram. – <Mirzə Fətəli:> Hər bir qaranlığın axırı işıqdır. Ə. H.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitmək — 1. f. 1. Tamam olmaq, qurtarmaq, axıra çatmaq, başa çatmaq. Məzuniyyət müddəti bitdi. – Qəmimiz bitdi, fərəh oldu nümudar bu gün! M. Ə. S.. Kərbəlayı Məhəmməd ustanın hekayəsi bitən kimi, dərin bir etiqad ilə üzünü göyə çöndərdi. Ç.. // İşi axıra … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hasil — <ər.> 1. sif. kit. Hüsula gələn, vücuda gələn, ortaya çıxan, törəyən. Hasil etmək – 1) almaq, əldə etmək. İzin hasil edəndən sonra Əhməd içəri daxil olub, . . əl əl üstə qoyub, salam məqamında durdu. (Nağıl). <Tağı Xudayar bəyə:> Mən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cülvələmmax — (Şəki) böyümək, boya başa çatmaq. – Mən cülvələnnən so:ra kəl almışux, kəl qoşmışux … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əmraz — əmraziya gəlmək: (Bakı, Kürdəmir, Salyan) 1. boya başa çatmaq (Bakı). – Ağəz, bu şağ <uşaq> lap böyüyüb əmraziya gəlib ki 2. yetişmək (Salyan). – Hər me:və öz vaxtında əmraziya gəlir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dövran — is. <ər.> 1. Zaman, zəmanə, dövr, vaxt, çağ. Doğru derlər, hər zaman bir aşiqin dövranıdır. F.. O imiş xahişi əvvəl anın; Şair ayinəsidir dövranın. A. S.. Azad bir dünyanın, böyük bir elin; Xoşbəxt bir dövranın övladıyıq biz. Ə. Cəm.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
il — is. 1. Yer kürəsinin Günəş ətrafında bir dəfə dövr etdiyi müddət (yanvarın 1dən başlayaraq hesablanan 12 aylıq dövr). Yerin günəş ətrafında tam hərəkəti bir il çəkir. Bir ilin uzunluğu 365 və ya 366 gündür. – İlin hər fəslinin bir hüsnü var, amma … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irilənmək — f. 1. Həcmcə, ölçücə, cüssəcə böyümək, yekələşmək. Meyvələr irilənib. Ağaclar irilənib. 2. Böyümək, boya başa çatmaq. Uşaq daha irilənib. – <Ağanın> başı üçün, o irilənəndə qoymaz ki, bu dünyada bir canlı cinli də yel olub Soltan ağanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti